Hallo allemaal!! Het duurde even, maar hier is dan eindelijk een nieuwe blog. Dit is waarschijnlijk mijn laatste vakantieweek. Over een tijdje begint school weer, wat ik op zich niet zo erg vind, want ik verveel me ’s middags wel een beetje omdat niemand z’n huis uit komt, iedereen slaapt siësta omdat het zo warm is, en zelf hou ik niet zo van siësta slapen.
Ik zal nu maar beginnen over mijn vakantie in Brazilië. Nou, de planning was dat we op 1 januari zouden vertrekken. Mijn gastouders hadden een nieuwe auto gekocht waar ze sowieso in wilden reizen, die ze op zouden halen voordat we zouden vertrekken. Nou bleek dus dat er iets niet klopte met de papieren, dus konden we niet weg. Ik had alles klaar en mijn tas ingepakt, dus dat was wel even een tegenvaller. Om het goed te maken besloten Walter en Graciela de middag in Villa Maria door te brengen. We zijn naar wat winkels geweest en we hebben een ijsje gegeten, en aan het eind van de middag gingen we weer terug naar huis.

De volgende dag konden we gelukkig wel weg. We moesten eerst naar Ucacha, een ander dorp om daar de papieren voor de auto op te halen, en daar hebben we ook ontbeten. Daarna reden we door naar Córdoba, naar het appartement van Lucas en Santiago. Daar hebben we alle spullen uit de auto gehaald, en daarna reden we naar de garage om de nieuwe auto op te halen. Dat duurde een aantal uur, waarna we eindelijk weer terug konden naar het appartement en de nieuwe auto konden inladen. We hebben daar nog wat empanadas gegeten, en toen konden we eindelijk aan de lange reis beginnen, en ja, die was echt enorm lang. We vertrokken om 4 uur in de middag. Om 5 uur in de ochtend kwamen we aan bij de Braziliaanse grens. Daar was het enorm druk met Argentijnse toeristen. Na lang in de rij te staan konden we eindelijk doorrijden. In eerste instantie waren we van plan om onderweg in een hotel te verblijven om even te kunnen uitrusten, maar uiteindelijk besloot Walter om toch in een keer door te rijden. Eenmaal de grens over in Brazilië was het gelukkig wel een stuk interessanter. Ik keek mijn ogen uit naar het landschap; enorm veel groen, soorten bomen die ik nog nooit had gezien en veel bergen om me heen. Meteen wanneer we de grens overkwamen was het te merken dat we in een ander land zaten, een compleet ander land dan Argentinië. Vanaf de grens naar Bombas, het strand waar we heen gingen was het nog een enorme rit, en er was enorm veel verkeer. Om 9 uur ’s avonds kwamen we eindelijk aan, konden we onze spullen uitpakken en het centrum in gaan om te eten.

De eerste dag hebben we uitgeslapen, en daarna gingen we naar het strand, tot in de avond en daarna gingen we ons douchen en klaarmaken om het centrum in te gaan en om te eten.
De tweede dag wilde ik naar de bank gaan om geld te pinnen, maar kon nergens mijn pinpas vinden. Ik had nog wat Argentijnse Pesos die ik om kon wisselen, maar lang niet genoeg om alle dingen te kunnen doen die ik wilde, dus ik baalde enorm. Later ben ik in het appartement nog eens gaan zoeken, en kwam ik erachter dat ik mijn pasjes op de plank boven mijn bed had gelegd. Ik was enorm opgelucht, en heb gelukkig alles kunnen doen wat ik wilde.
Een andere dag ben ik wezen kajakken in de zee met Walter, Agustín en Laureano, tot aan het andere strand, ‘Bombinhas’. Enorm gezellig.
Ook zijn we een dag naar Florianopolis geweest, een grote stad een paar uur rijden van Bombas. Helaas was er zó veel verkeer dat we er nauwelijks in konden komen, dus gingen we naar een shopping mall dichtbij de stad, en daarna naar een ander strand in de buurt, waar we hebben geluncht. Daarna zijn we weer teruggegaan naar de shopping mall, en toen gingen we terug naar Bombas.
Ook hebben we een excursie gemaakt met een grote boot. We vertrokken vanaf Bombinhas, het strand dat ernaast ligt. De boot voer redelijk dicht langs de kust, dus er was ook veel natuur te zien, dus ik kon veel mooie foto’s en video’s maken. Na ongeveer een uur op de boot gingen we op een andere plek van boord. We liepen over brug waar het net een tropisch regenwoud leek. Daar hebben we geluncht en daarna gingen we weer verder met de boot. Toen had de bemanning ook fruit voor ons klaargelegd wat we mochten eten. Na een tijdje bleef de boot stilliggen en mochten we, als we dat wilden, in het water springen.
Die avond gingen we op excursie naar een stad ongeveer 2 uur van Bombas. Een grote stad aan de zee, met heel veel mensen en veel winkels. Bij een kraampje heb ik mijn familie getrakteerd op churros. Die waren superlekker, gevuld met chocola of dulce de leche en je kon er nog lekkere dingen op doen. Daarna hebben we nog wat op een terras gedronken, waarna we weer teruggingen naar Bombas.
De een-na-laatste dag ging ik ’s ochtends met een groep op een safari, langs meerdere stranden in de buurt met een safariwagen. Onderweg legde de jongen die het organiseerde van alles uit, en we konden ook een aantal keer uitstappen om foto’s te maken. Die middag had ik nog een uur stand up paddel gedaan, dat wil zeggen, staand op een surfboard met een paddel. Daarna kocht ik een kokosnoot op het strand. Niet omdat ik kokoswater nou zo lekker vind, maar het was vooral leuk voor de foto’s!
Toen moesten we natuurlijk die lange terugweg naar huis, die we gelukkig wel met een overnachting in een hotel deden.

Helaas zijn er in Brazilië tussen mijn gastbroertje en mij wat meningsverschillen ontstaan door cultuurverschillen waardoor er wat conflictjes kwamen, en mijn vakantie iets anders verliep dan ik had gehoopt. Nadat we terugkwamen van vakantie ging het gelukkig steeds iets beter.
Op een avond was er enorm hevige storm, en ja, we zijn in Argentinië, dus meteen viel alle stroom uit. Bij kaarslicht heb ik met Agustín een spel gespeeld. Daarna hebben we mate gedronken en hebben Agustín en Walter mij uitgelegd hoe je het kaartspel ‘Truco’ speelt, een typisch Argentijns spel waarbij je door met je gezicht bewegingen te maken aan elkaar laat weten welke kaart je hebt, en ook veel gelogen wordt. Een spel dat voor mijn heel moeilijk is, omdat er ook veel moeilijke termen bij gebruikt worden. Truco is een spel dat, vooral in Córdoba, heel veel gespeeld wordt. Als mensen bijvoorbeeld samenkomen om te eten wordt er daarna heel vaak Truco gespeeld, en ook naar cafés worden de kaarten meegenomen. Al heel vroeger zijn de mensen daarmee begonnen, en het zit nog steeds in de cultuur.

Vorige week was de verjaardag van Zara. Die middag hadden we een lunch met de dames van de aqua gym bij het zwembad, en daarna gingen we allemaal het zwembad en hebben we een spel gedaan. Daarna gingen Zara en ik naar Anna’s huis en hebben we tereres gedronken. Die avond aten Anna en ik bij Zara thuis met Zara’s familie, voor haar verjaardag.

Vorige week zaterdag ging ik met de meisjes naar de voetbal van de jongens kijken. ’s Avonds was er carnaval in Santa Eufemia waar ik naartoe ging met Anna en Zara, wat op zich weinig voorstelde. Er was muziek, je kon drinken kopen en choripan (broodje worst), en er werden koningen verkozen, carnavalswagens en -kostuums waren er niet.
Zondagnacht gingen we naar ‘Warrior’, een feest in Carlota, in de buitenlucht. We gingen met een hele groep van de promo (klas), supergezellig!

Maandagavond ging ik met mijn gastouders en Anna naar het carnaval in Arias, een van de grootste carnavals in Argentinië. Voordat het begon gingen we wat eten, en daarna gingen we naar de tribune. Het begon met een presentatie van allerlei dansen: traditionele Argentijnse dans, moderne dans, klassieke dans en swingende Latijns-Amerikaanse dans. Daarna begon het echte carnaval, met de typische danseressen, die erg sexy gekleed zijn, en ook carnavalswagens. Nadat dit afgelopen was, kwam er een Argentijnse band, die erg bekend is hier in Córdoba, ‘Sabroso’. Een van de mooiste avonden die ik hier heb gehad!!

Woensdagavond ging ik naar het huis van Zara omdat haar zusje 15 werd. En 15 is een bijzondere leeftijd, dus werden er allemaal vieze dingen zoals modder, ei en meel op haar gegooid.

Verder ga ik nu elke avond drie kwartier lopen met Anna en Zara naar de begraafplaats en terug, om niet zwaarder te worden, haha.
Afgelopen week ben ik ook weer begonnen met hockeytraining. We hebben veel gerend, buikspieroefeningen gedaan en de bal naar elkaar overgespeeld. Leuk om na zo’n lange tijd weer te beginnen. Het enige mindere is dat de anderen in mijn team veel jonger zijn dan ik: 16 jaar of nog jonger.
Gisteren hebben Anna en ik ons ingeschreven om lessen folklore te volgen. Folklore is een traditionele Argentijnse dans. Vanaf volgende week krijgen we elke week 2 uur les, en in april mogen we zelfs meedansen met het festival in Santa Eufemia!

Chauchau!!

Laura