2 maanden in Argentinië

Hallo iedereen!! Inmiddels ben ik meer dan 2 maanden in Argentinië en alles gaat nog altijd goed. Ik begrijp de taal steeds beter en het spreken gaat ook beter en ik praat nu ook wat sneller.
Op school verveel ik me wel een beetje, omdat we enorm weinig doen, en ik nauwelijks iets leer, maar goed, gezellig is het wel!

Op dit moment zijn we op school onder andere bezig met een soort sportdag, waarbij we zijn opgedeeld in de groepen ‘blauw en ‘rood’. We worden ingedeeld bij een sport, en we moeten, natuurlijk, met een groep ook weer een dans instuderen.

Drie weken geleden ging ik (zoals ik in mijn vorige blog al aangekondigd had), een weekend naar La Fiesta de Flor (bloemenfestival) in de provincie Buenos-Aires, met mijn gastouders, Anna en Greta, een oom, tante twee oma’s, opa en twee nichtjes. Het festival was in de stad Escobar, waar we in het centrum een hotel hadden geboekt. Het was een lange rit van 6 uur, en toen we ’s avonds aankwamen hebben we allereerst met z’n allen lekker gegeten, en daarna lekker slapen. De volgende ochtend moesten we vroeg ons bed uit, ontbijten en daarna gingen we naar het bloemenfestival, ongeveer een kwartier rijden van het centrum van Escobar. Het was in een park, een soort hele grote tuin. In het park kon je een grote hal in waar heel veel verschillende soorten bloemen waren, en ook kunstwerken van bloemen. Buiten kon je in het park, bij het water zitten, en er waren eettentjes (natuurlijk veel asado). We hebben hier wat rondgelopen, en aan het eind van de middag waren er jongens en meisjes die traditionele Argentijnse Folklore dansen opvoerden.’ S Avonds hebben gingen we, na even uitgerust te hebben in het hotel, naar het bloemenfestival in het centrum van Escobar, een optocht van mooie wagens met veel bloemen, verkleedde mensen en muziek. Het leek wel een beetje op de carnaval in Brazilië. Het was enorm druk, maar wel heel mooi om te zien. De volgende dag was het de bedoeling dat mijn gastouders, Anna, Greta en ik naar Temaikén zouden gaan, een dierenpark in de buitenlucht. Helaas regende het heel veel die dag, waardoor het eigenlijk niet de moeite waar was. We hebben wat foto’s gemaakt met de naam Temaiken, zodat we er toch nog een beetje geweest waren, haha. Daarna besloten Walter en Graciela om toch maar naar Buenos-Aires te gaan, om de hoofdstad een beetje te verkennen. We hebben vooral rondgelopen, een museum bezocht, en we gingen naar Playa de Mayo, het bekendste plein in Buenos-Aires. ’S Middags hebben we geluncht bij, jawel, MAC DONALDS. Die hebben ze hier alleen in de grote steden, dus er zijn er niet zoveel in Argentinië. Ook kwamen we in een straat met heel veel Italiaanse kraampjes met Italiaans eten en spullen, omdat in Argentinië heel veel Italiaanse immigranten zijn. Natuurlijk is een middag lang niet genoeg om Buenos-Aires te verkennen, maar we komen zeker een keer terug voor meer dagen!

Zoals jullie weten zijn Argentijnen enorme voetbalfans, en bij mij thuis wordt dan ook, met zoveel mannen in huis heel veel voetbal gekeken. Het werd dus maar eens tijd dat we eens naar een echte voetbalwedstrijd gingen. Op een dinsdagmiddag gingen we met de familie (mijn vier broers en gastouders) naar de wedstrijd Argentinië-Paraguay, in Cordóba. De wedstrijd op zich was een beetje saai, maar het was wel leuk om de sfeer mee te maken in het stadion!! Daarna gingen we met z’n allen eten in Cordóba.

Verder waren we op school veel bezig met het voorbereiden van de expo, een jaarlijks evenement dat we met school organiseren. De expo is een avond waarop we allemaal dingen laten zien van Latijns-Amerikaanse landen, zoals dans, je kon typische gerechten proberen uit Latijns-Amerikaanse landen. We werden ingedeeld in een land (ik zat in Peru), en voor dit land moesten we met de expo onze kraam inrichten.
We zijn in de lessen veel bezig geweest met gedichten van Latijns-Amerikaanse schrijvers. We moesten allemaal spandoeken maken en stukjes van die gedichten te maken. Om reclame te maken in Santa-Eufémia voor de expo, gingen we allemaal, in groepjes rondrijden op een carroso, een aanhangwagen achter de auto waar we op gingen zitten, en met een microfoon de expo aankondigden. Steeds stopten we om voor mensen gedichten voor te lezen. Ik vond deze manier van reclame maken zó leuk dat ik wel 4 keer mee ben geweest!!
Met het ensemble hebben we een stuk ingestudeerd, en met de opening van de expo hebben we dat voor alle leerlingen van de school en leraren opgevoerd. Het was de eerste keer dat ik hier in het openbaar viool speelde, en iedereen was er heel enthousiast over!
Met de expo waren er van alle leerjaren dansen uit verschillende landen. Met de gymlessen hebben we met het 5e en 6e jaar de dans ingestudeerd voor de expo (onze dans was Braziliaans).
Er was heel veel belangstelling deze avond, en het was heel gezellig met iedereen. De expo en de voorbereidingen waren heel leuk met iedereen!

Verder ben ik overdag na schooltijd en ’s avonds veel met vrienden en vriendinnen. We gaan naar iemands huis of we gaan vaak naar de voetbal kijken van vrienden. Vorige week hebben we met de vriendengroep taco’s gegeten bij Alba thuis.
Met Anna en Zara gingen we bij Zara thuis pizza gegeten, en daarna hebben we karaoke gezongen.
Ook gaan we vaak naar de ijscobar, en met de jongens en wat andere meiden rijden we vaak rondjes door het dorp in de auto, en op zaterdagavond gaan we (meestal) uit in de club in la Carlota.

Donderdagmiddag hadden we geen les op school, en daarom vond onze hockeytrainster het een mooi moment voor onze laatste wedstrijd van dit jaar. We moesten in een andere plaats spelen, dus gingen we ons team met de bus, ongeveer een uur. Helaas hebben we verloren, maar het was wel leuk om weer een keer een wedstrijd te spelen. De terugweg was erg gezellig met een bus vol kakelende en zingende meiden, haha.

Zaterdag, 29 oktober, was mijn verjaardag! Toevallig gingen we die avond eten met het hockeyteam. Om 24.00 ging het hele team natuurlijk zingen, en daarna hebben we veel foto’s gemaakt. Toen ik thuiskwam na het eten wachtte mij een hele warme felicitatie van Graciela. Toen ik met een smoes naar de gang werd gelokt, stonden Anna en Zara met een spandoek mij bij de deur op te wachten, en hebben ze hard voor me gezongen. Daarna hebben we mijn verjaardag gevierd in een café in het dorp. Op vrijdag was ik met mijn vriendinnen al begonnen met taart bakken, en op zaterdag kwam mijn vriendin Martina om de cup cakes te decoreren. Daarna gingen we naar het voetbalveld om te kijken naar de wedstrijd van de jongens. Na afloop kwamen mijn vriendinnen bij mij thuis taart eten. ’s Avonds waren al mijn vrienden uitgenodigd om te komen eten, heel gezellig. Daarna gingen we ons voorbereiden om uit te gaan in Carlota. Het was een hele geslaagde verjaardag!

Besoss!

Laura

Feest feest feest!!

Hola a todos!

De afgelopen weken was ik zó druk (gelukkig wel heel leuk!!

) dat ik heel weinig tijd had om een blog te maken, dus nu wordt het maar weer eens tijd. Inmiddels ben ik hier nu meer dan een maand, en ik ben nu wel gewend aan de cultuur, de gewoontes en de mensen hier. Met mijn Spaans gaat het ook al een stuk beter. Ik kan nu aardig goed een gesprek voeren zonder heel veel te moeten vertalen.
Afgelopen week is in Argentinië de lente begonnen, en dat merk je ook aan het weer, het loopt hier overdag tegen de 30 graden, heerlijk!

Twee weken geleden, op zaterdag, hadden we een feest van een nichtje in Cordóbadat 15 werd. 15 is hier voor een meisje een bijzondere leeftijd, dus natuurlijk was er een groot feest en moesten we allemaal mooie kleren aan. Dat betekende dus shoppen! Een paar dagen daarvoor gingen we (onder schooltijd, ja het kan allemaal hier), naar Villa Maria, een stad een uur rijden van Santa-Eufémia om de nodige kleding te kopen. Zaterdagmiddag was het dan zover. Om 5 uur vertrokken we richting Cordoba (als eerst naar het huis van oma, waar ook mijn andere broers Santiago en Lucas waren), om ons klaar te maken voor het feest. Om een uur of 10 vertrokken we naar de zaal waar het feest was. Er waren enorm veel mensen, zowel familie als vrienden, en de zaal was heel mooi aangekleed. Als er muziek wordt gedraaid, kunnen de Argentijnen niet stil zitten. We hebben dan ook heel veel gedanst. Ze dansen hier wel heel anders dan in Nederland. De muziek is vooral cumbia (latijns-Amerikaanse muziek) en cuarteto (een typische muziekstijl uit de provincie Cordóba), waarop je veel met je heupen moet bewegen. Op het feest ontmoette ik Sabi, een meisje dat in Cordóba Capital woont, en goed Engels sprak, wat natuurlijk soms wel fijn is... Het feest duurde tot 5 uur in de ochtend. Daarna gingen we weer naar het huis van oma.
Zondag om 10 uur moesten we alweer opstaan, want we gingen naar familie van mijn gastmoeder, die op de campo (het platteland) woont. Daar hebben we eerste met de familie geluncht. Daarna gingen we de campo op. Hier in Argentinië is trouwens heel veel campo. Als je Santa-Eufémia uit rijdt, is er eerst heel veel campo voordat je bij een andere plaats komt, en er zijn nauwelijks huizen. Plaatsen liggen dan ook heel ver uit elkaar. We hebben een hele tijd rondgereden, terwijl een neef ons van alles vertelde over o.a. de dieren en over wat er verbouwd wordt. Aan het eind van de middag keerden we weer terug richting Santa-Eufémia, en onderweg gingen we bij nog wat familieleden van mijn gastmoeder langs. In een weekend heb ik weer heel wat nieuwe mensen leren kennen!

Vorige week had ik alleen maandag school, lekker rustig dus! Verder moesten we veel voorbereiden voor El día del Estudiante, ‘het’ feest van het jaar, die afgelopen vrijdag bij ons op school plaatsvond en wij met onze klas moesten organiseren. Het thema was horror, dus natuurlijk moest ik zelf ook voor een passend kostuum zorgen. Daarnaast moest elke klas moest hiervoor dansen voorbereiden die je voor de hele school opvoert, en wij dus ook. In het huis van een klasgenoot hebben we veel geoefend. Het is heel leuk om hier met zoveel mensen te dansen, want iedereen hier houdt van dansen en doet gezellig mee!
Donderdagmiddag hebben we met de klas de school versierd, en ’s avonds hebben we met z’n allen op school asado gegeten en daarna onze dansen nog eens geoefend in de aula van de school. Greta (uit Italië) en ik hadden samen als intro een stukje ballet ingestudeerd.

Vrijdagochtend kwamen we met z’n allen samen in het huis van Betiana waar we ons hebben geschminkt en aangekleed, en om 10 uur kon het feest op school dan eindelijk beginnen! Mijn eerste feest op school was een hele belevenis, haha. Omdat de school zo klein is en iedereen elkaar kent, vier je feest met z’n allen samen. Anna, Greta en ik waren op deze dag wel extra speciaal omdat we uit een ander land komen, en op de dansvloer stonden we dan ook regelmatig in het middelpunt! De klassen hebben heel veel dansen opgevoerd, en sommige klassen moesten spelletjes doen, en overal werden punten voor gegeven. Aan het eind van de dag was er een winnende klas. Het was heel leuk om te zien hoe enthousiast iedereen meedoet en hoe spontaan en sociaal iedereen is, wat een enorm saamhorigheidsgevoel geeft. Nadat het feest afgelopen was hebben we met onze klas de aula opgeruimd.

Zaterdag moest ik alweer vroeg uit bed omdat we een AFS-bijeenkomst hadden in Sampacho. Hier hebben we vooral veel spelletjes gedaan om elkaar beter te leren kennen en veel gepraat over cultuurverschillen en over hoe de eerste maand is gegaan.

’S Avonds gingen we met een hele grote groep mensen uit het 4^e, 5^e en 6^e jaar asado/lechon eten in het clubhuis, super gezellig! Lechon is een varken dat op de barbecue wordt gelegd, en iedereen hier is er dol op. Natuurlijk was er ook muziek, en na het eten gingen we dansen.
Omdat ik nu meer dan een maand in Argentinië ben, mag ik nu ook eindelijk uitgaan (clubs, disco). Mijn eerste keer uitgaan hier was een hele nieuwe ervaring! Ze gaan hier heel laat (half 3!!!) tot 7 uur. Met een hele bus vol mensen van school gingen we met z’n allen naar de club in la Carlota, een half uur rijden. In de bus was het een enorme drukte. Iedereen was ‘excited’, en voordat we er überhaupt waren hadden we met z’n allen al alle liedjes gezongen die er gedraaid worden, enorm gezellig!
Er waren heel veel mensen, maar gelukkig is de club is vrij groot, en buiten was ook nog een tent waar je kon dansen. De muziek is vooral cumbia en cuarteto, wat wel heel anders is dan in Nederland. Een ander verschil is dat je natuurlijk hier alles deelt, en in clubs dus ook je drankje. Als je een drankje koopt is het dus normaal dat je met je vrienden deelt. Ook de kleding is heel anders. De meisjes dragen extra veel make-up en hebben speciale kleding voor het uitgaan, zoals cropped tops, korte rokjes en niet te vergeten de platform-schoenen: Schoenen met hele hoge zolen die alle meisjes hier dragen met uitgaan, en alle uitwisselingsstudent maar vreemd vinden. Heel anders allemaal, maar wel heel leuk om mee te maken!

Zondag werd het begin van de lente gevierd op het plein in het dorp, waar heel veel mensen naartoe gingen. Er was een band, en de klassen van school voerden allemaal nog een keer hun dans op van Día del Estudiante, en zo ook onze klas. Ook werden twee personen benoemd tot koning en koningin van de lente, en één keer raden wie koningen was: Jawel, Laura de Holanda, en een vriend en klasgenoot Agustín werd benoemd tot koning.

Omdat we dinsdag vrij van school waren, hebben we maandagavond met de vriendengroep samen asado gegeten in het clubhuis. Spontaan samen eten met vrienden bij iemand thuis is hier, zoals je waarschijnlijk al dacht, heel gewoonlijk en doen we ook heel vaak als we vrij zijn. Datkan ook makkelijk, want iedereen woont dicht bij elkaar!

Dinsdag hebben Zara en ik samen huiswerk gemaakt, en daarna kwam Anna ook langs. ’s Avonds gingen we met een groepje vrienden naar de cancha (het voetbalveld), om naar de training te kijken van de jongens.

Vorige week kondigde Graciela, mijn gastmoeder aan dat we vrijdag t/m zondag naar een bloemenfestival inde provincieBuenos-Aires, wat heel mooi schijnt te zijn.Ikga met mijngastouders, Anna en Greta uit Italie en misschien nog wat nichtjes. Ik heb er zin in!

Dat waren de belangrijkste gebeurtenissen van de afgelopen weken.

Besoss!!

Laura

Het gewone leven is begonnen!!

Holaaa! Hier even een update van de afgelopen week en deze week.

Vorige week maandag is mijn gewone leven officieel begonnen. Vanaf nu ga ik gewoon naar school en doe ik met alle vakken mee, en sinds een paar dagen maak ik ook toetsen.
In veel lessen moeten we in groepjes opdrachten maken, of ik moet dingen vertalen in het Nederlands zodat ik het begrijp. Ik vind het wel lastig, maar gelukkig helpen mijn klasgenoten me wel.
Het is nog steeds wennen dat school hier zoveel minder streng is dan in Nederland. Als de leraar dingen uitlegt zijn er misschien twee mensen die opletten, de rest zit omgedraaid, en iedereen schreeuwt door elkaar. Nog iets anders is, is dat we helemaal geen schoolboeken hebben, en dus ook eigenlijk geen huiswerk. School bestaat hier meer uit praktische opdrachten, en weinig uit je hoofd leren.
Deze week moest ik mezelf ook twee keer presenteren: voor de eerste en voor de vierde klas. Over mezelf en over mijn school in Nederland vertellen, in het Spaans natuurlijk, wat nog niet zo makkelijk is. Gelukkig hielp mijn AFS-mentor mij, die redelijk Nederlands spreekt. In de eerste klas rende iedereen aan het eind gillend op me af en moest ik bij iedereen mijn naam op hun arm schrijven.

Dinsdag ben ik begonnen bij het ensemble van de school, waar ik ook viool kan spelen. Het ensemble bestaat uit een groepje van ongeveer 7 meisjes onder leiding van de muzieklerares. We zingen zowel Spaanse als Engelse liedjes, en ik help ze met hun Engelse uitspraak, omdat ze dat hier zo moeilijk vinden.
Woensdag had ik voor het eerst gym, al om 8 uur ’s ochtends! Gym hebben jongens en meisjes apart, omdat de dingen die we doen wat verschillen, maar meestal gaan we volleyballen of handballen.

Vrijdagochtend hadden we weer gym. Daarna ging ik met Alba, Alessia, Alba’s zusje en haar mama naar La Carlota om spullen te kopen voor El Día del Estudiante (de dag van de student, met als thema horror), een feest die over een paar weken bij ons op school is, en waar die de leerlingen organiseren.
Vrijdagmiddag, na school gingen we mate drinken met wat klasgenoten op het pleintje, en daarna naar Betiana’s huis voor El día del Estudiante.
’S avonds nog even een uurtje hockey, en toen ik thuis kwam wachtte een heerlijke asado (Argentijnse barbecue) op mij.

Zaterdag gingen we naar voetbal kijken van Laureano en Agustín, en daarna met Alba, Cindy en Lourdes naar Alba’s huis, waar later nog wat andere vrienden langskwamen. Dat vind ik een van de leukste dingen van een klein dorp hier: vrienden komen spontaan langs, en ook familie gaat er gewoon gezellig bij zitten!

Zondagochtend naar de hockeywedstrijd van mijn team gekeken (het leek me beter om de eerste keer te kijken, aangezien ik nog maar twee trainingen had gehad). Het was super koud, maar ondanks dat toch al een beetje verbrand. Na thuis een warme douche te hebben genomen gingen we met wat vrienden, met Renzo’s auto door Santa-Eufémia toeren, met natuurlijk harde cumbia muziek! Daarna hebben we in Alba’s huis leche con chocolate (warme melk met chocola) en cake gegeten, en tot in de avond wat gekletst en een filmpje gekeken.

Maandag weer een gewone schooldag. ’s Avonds kwamen Zara (vriendin uit de klas) en Anna nog even langs. Toen ze weg waren hebben we het eten voor de verjaardag van Walter voorbereid. Rond een uur of 9 kwamen wat vrienden en collega’s van Walter en tot ongeveer half 12 hebben we met elkaar gegeten. Argentijnen zijn, zoals je misschien al doorhad, dol op eten, en tijdens het eten of tijdens feestjes wordt er dan ook veel over eten gepraat, haha. Hoe dan ook, het waren super leuke mensen. Ze waren heel geïnteresseerd in mij en in Nederland, en heb dus ook veel verteld!

Gisteravond ging ik met Graciela en Agustín naar la Carlota om eten en spullen voor hockey te kopen. Agustín wil graag Engels leren spreken, waar ik hem mee kan helpen, en we hadden een hoop lol om de Engelse en Spaanse woorden, en dan vooral de ‘malas palabras’ (scheldwoorden), haha.

Vanmiddag gingen we voor het vak lengua (Spaanse taal en literatuur), zinnen uit gedichten op ballonnen schrijven. Daarna gingen we met de hele klas het dak van de school op. In groepjes moesten we bij een raam gaan zitten en om beurten deed een groepje een raam open en las een zin van een gedicht voor. Daarna gooiden we de ballonnen met z’n allen de aula in. Een hele leuke opdracht!
Dit was het wel voor nu.

Ciao ciao!!

Mijn vertrek uit Nederland, aankomst en de eerste week

Hallo iedereen!!! Nou, daar is ie dan eindelijk, mijn eerste bericht vanuit Argentinie. Een beetje laat, maar ik was zo druk dat ik nauwelijks tijd had.
Over het algemeen gaat het erg goed hier. Natuurlijk is het wel lastig met de taal, maar het gaat steeds iets beter. In het begin was het nog een beetje vreemd allemaal, omdat werkelijk alles hier anders is. De mensen, de omgeving, het eten, en ook andere tijdstippen. Ze eten hier als ontbijt vooral zoete broodjes en als lunch warm. De school begint na de lunch, rond 1 uur, en duurt tot half 6 of half 7. Dan eten we iets kleins met thee of koffie, en rond 10 uur gaan we pas avondeten. Erg anders dus.
Mijn gastgezin is super leuk en aardig. In het begin praatte ik nog niet zoveel met mijn gastbroertjes. Agustín was nog best verlegen en Laureano slaapt heel veel of hij is weg. Gelukkig praten we nu al meer en is het heel gezellig thuis.
Op dit moment is het winter in Argentinie, maar de zon schijnt hier veel, en het heeft nog niet een keer geregend!!!
Ik zal nu maar beginnen bij mijn vertrek uit Nederland. Het afscheid op Schiphol en de vlucht gingen goed, maar was wel heel erg lang. We vlogen de hele nacht, en om 8 uur 's ochtends kwamen we aan in Buenos-Aires. Toen moest ik nog heel lang wachten met alle andere AFS-studenten totdat eindelijk de bus kwam die Anna en Gretta (twee meisjes uit Italie die in dezelfde plaats wonen en ook bij mij in de klas zitten), en mij naar Chazón zou brengen, een plaats dichtbij Santa-Eufémia.Na 6 uur in de bus (het was inmiddels al 3 uur 's nachts) was ik er dan eindelijk. Mijn gastgezin stond mij met een groot welkomstbord op te wachten. Het was natuurlijk wel spannend om ze voor het eerst te ontmoeten, maar het voelde meteen heel vertrouwd. Toen was het nog een paar minuten met de auto naar Santa-Eufémia. Ik was ontzettend moe van al het reizen, dus ik was heel blij dat ik eindelijk in een bed kon slapen.

De volgende dag namen mijn gastouders mij mee naar de voetbal van Laureano en Agustín. Daar ontmoette ik Alba, Alfonsina en Alessia, vriendinnen van mijn gastbroer en klasgenoten. Zij hebben mij meteen het dorp laten zien en wie waar woont. Santa-Eufémia is zó klein dat iedereen elkaar kent en iedereen weet ook precies van elkaar waar die woont. Dat is aan de ene kant wel leuk, want als uitwisselingsstudent wordt je meteen opgenomen in de samenleving. Aan de andere kant moet je oppassen dat je geen stomme dingen doet, want binnen de kortste tijd weet het halve dorp ervan.
We gingen daarna naar Alba's huis en hebben daar wat gegeten. In elk huis waar je komt wordt je heel gastvrij ontvangen, en er is altijd eten en... matte!! Dat is een typisch Argentijnse thee wat door een metalen rietje gedronken wordt en wat ze hier letterlijk altijd drinken: met vrienden, familie, feesten, en zelfs in de klas en in de auto, en het wordt steeds aan elkaar doorgegeven. Dat is wel even wennen, omdat het in Nederland niet zo gebruikelijk is dat je met zoveel mensen door hetzelfde rietje drinkt.
Een ander typisch argentijns product is Dulce de Leche. Dat is een soort caramel-achtige pasta wat veel gegeten wordt met brood, croissantjes,koekjes of fruit. Heerlijk!
De volgende dag heb ik de hele vriendengroep van Laureano ontmoet. Ze zijn allemaal super aardig en heel gezellig!
Zondagavond vertrokken we met het zesde jaar van school naar Mendoza, en de busreis duurde de hele nacht. Ik was heel moe, dus ik dacht, dan kan ik mooi gaan slapen. Nou, helemaal niet! Argentijnen zijn heel luid en praten heel veel, en er werd veel muziek gedraaid en gezongen, wel heel gezellig! Ook wilden ze natuurlijk van alles over mij en Nederland weten en ik heb drop uitgedeeld, wat hier over het algemeen niet zo in de smaak valt, haha.
In Ciudad de Mendoza (de stad Mendoza) hebben we wat monumenten bezocht, onder andere het monument van San Martín (de vader des vaderlands), en we kregen een rondleiding in een chocoladefabriek.
De volgende dag gingen we verder het Andesgebergte in, met onze sneeuwkleding aan en slees die we hadden gehuurd. We gingen met de slees van de berg af en natuurlijk sneeuwballengevecht!! De dagen daarna zijn we nog verder door de bergen gereisd, hebben we geraft en zijn we naar de stad San Rafael geweest. Ik moest wel even wennen dat je hier in grote steden absoluut niet met je mobiel in je hand op straat mag lopen, en je mag al helemaal niet laten zien dat je geld bij je hebt, omdat er heel snel gestolen wordt.
Het was een super leuke en gezellige week, met super leuke mensen. Wel was ik de hele week enorm moe van al het reizen, nauwelijks slapen, nieuwe indrukken, andere etenstijden, de hele dag Spaans aanhoren terwijl ik er niks van versta en het proberen te spreken. Gelukkig was er Josefina, een van de begeleiders die ooit uitwisselingsstudent was in de USA, die voor mij kon vertalen in het Engels en precies begreep hoe ik mij voelde.
Nu ben ik gelukkig een stuk minder moe en ben ik al wat meer gewend aan het leven hier en aan de andere tijdstippen.
Afgelopen vrijdag was mijn eerste schooldag. Dat was wel heel anders dan in Nederland. De school is op loopafstand. Ik loop samen met Laureano naar school, en onderweg wacht Alessia ons op die ook bij ons in de klas zit. De school is heel klein. Van elk jaar is één klas en elk jaar heeft zijn eigen lokaal, en elk uur komt er een andere leraar. Elke dag voordat de school begint moet iedereen in de hal in rijen gaan staan en heisen ze de vlag. Omdat Anna, Gretta en ik vrijdag voor het eerst op school waren werden we voorgesteld aan alle mensen op school, en was het aan ons de eer om de vlag te heisen.
De lessen zijn opzich niet moeilijk. Het niveau is hier lager dan in Nederland, maar omdat het in het Spaans is is het natuurlijk wel moeilijker. Ik krijg hier ook andere vakken, zoals psychologie. Op school is het wel wat minder streng dan in Nederland, en de lessen zijn watt minder georganiseerd.Het is wel verplicht om een lange spijkerbroek te dragen met een donkerblauwe of grijze trui in de winter, en in de zomer een lange spijkerbroek met een donkerblauw korte mauwen shirt. Vandaag heb ik stroopwafels uitgedeeld in de klas, wat iedereen heel lekker vindt!
Vorige vrijdag heb ik ook mijn eerste hockey training gehad, super leuk, en de trainster vond dat ik het goed deed.
Zaterdag weer 2 uur in de auto naar Sampacho, voor mijn eerste AFS-meeting. Het was heel fijn om even Engels te kunnen praten en even wat ervaringen te delen met mensen die hetzelfde meemaken.
Zondag gingen we naar familie in Cordóba. Daar heb ik voor het eerst mijn andere twee broers, Lucas en Santiago, oom en tantes en neefjes en nichtjes ontmoet. We waren er de hele dag en het was heel erg gezellig. Het is een hele lieve en warme familie, en het is leuk om zoveel neefjes en nichtjes te hebben.
Gelukkig hoef ik vanaf nu niet meer zoveel te reizen. Mijn vakantie is voorbij, en mijn gewone leven is hier begonnen!!

Saludos!!
Of zoals ze hier zeggen: Un beso grande!!!

Laatste bericht uit Nederland

Hola a todos! Nog even een laatste bericht voordat ik vertrek, want vandaag is het dan eindelijk zover!!! De laatste dingen zijn geregeld, mijn spullen zijn allemaal gepakt, en over een paar uur vertrek ik naar Schiphol. Ik vind het heel spannend om straks dat vliegtuig in te stappen en voor het eerst zonder mijn ouders zo ver weg te gaan, maar ik heb er heel erg veel zin in. Om half 6 spreken we af op Schiphol af met de 6 anderen met wie ik ga vliegen. Er zal dan ook een vrijwilliger van AFS zijn om ons te helpen. Mijn ouders, Sietske en mijn tante gaan met me mee om me uit te zwaaien, en dan gaat mijn grote avontuur in Argentinië echt beginnen!!!

Onze vlucht gaat om 20:30. We hebben een overstap in Parijs, en rond 23:30 vliegen we door naar Buenos-Aires, waar we om 8:00 ’s ochtends aankomen. Dan gaan ik met andere uitwisselingsstudenten van AFS die bij mij in de buurt verblijven met de bus naar Chazón, een stad dichtbij Santa-Eufémia, waar mijn gastgezin mij op zal halen.

De afgelopen tijd is er veel gebeurt aan voorbereidingen. Ik heb een afscheidsfeestje gegeven voor mijn vriendinnen, en daarna ben ik met papa, mama en Sietske nog 10 dagen op vakantie geweest, waar ik heerlijk heb kunnen uitrusten. Daarna heb ik nog vaak afgesproken met vriendinnen, want ik wilde nog zoveel mogelijk doen voordat ik voor een jaar afscheid moet nemen. Aan het begin van de vakantie had ik mijn inentingen al gehaald, en we Den Haag om mijn visum op te halen. Daarvoor hadden we al veel moeten doen zoals een verklaring aanvragen omtrent gedrag bij het gemeentehuis en de rechtbank. Ik heb ook veel geshopt en inkopen gedaan, zoals natuurlijk de cadeautjes voor mijn gastfamilie. Het afgelopen weekend had ik nog een afscheidsfeestje gegeven voor familie, en gisteravond natuurlijk voor de laatste keer dineren in Nederland.
Ik ben de laatste weken ook al aardig goed bezig met Spaans leren. Ik heb wat boekjes gekocht met een cursus, zodat ik de basis vast onder de knie krijg, maar in Argentinië leer ik het hopelijk heel snel.

Ondertussen heb ik via Facebook en Instagram ook al wat contact met mijn gastbroers en nieuwe klasgenoten. Mijn klasgenoten zijn al goed op de hoogte gebracht van mijn komst, haha! Mijn gastbroers zijn heel aardig en open, super fijn!
Volgens mijn gastbroer vinden mijn gastouders het ook heel spannend, vooral omdat ze nauwelijks Engels spreken. Het zal de eerste paar dagen inderdaad wat lastig worden met communiceren, maar gelukkig heb ik een klein woordenboekje, die ik altijd bij me kan houden.

Zoals ik in mijn eerste bericht al had gezegd, ga ik volgende week met school een week naar Mendoza. Mendoza is het een gebied in Argentinië dat dichtbij de grens van Chili ligt, en waar ook de bekende Argentijnse wijn vandaan komt. Daar gaan we allerlei educatieve dingen doen in de stad, maar ook avontuurlijke dingen, zoals raften en paardrijden. Heel spannend, maar het komt vast helemaal goed. Het is alleen wel een lange rit met de bus, maar dan zie ik wel meteen veel van het land!

Mijn volgende bericht zal vanuit Argentinië zijn, na mijn eerste week!!

Saludos!!!

Laura

Welkom op mijn blog!

Hoihoi! Ik ben Laura en ik ben 17 jaar. Op 18 augustus vertrek ik voor 11 maanden naar Argentinië. Ik ga daar high school doen, en in een gastgezin wonen. Het was nog wel even spannend of ik nou echt zou gaan, want het hing er natuurlijk allemaal vanaf of ik zou slagen. Gelukkig heb ik mijn havo-diploma binnen en is mijn uitwisseling nu definitief! Na jaren wachten wordt mijn droom dan echt werkelijkheid!!!!
Een paar weken geleden heb ik ook te horen gekregen waar ik kom te wonen! Mijn gastgezin woont in Santa Eufémia, in de provincie Cordóba. Het is een klein agrarisch dorp, tussen Cordóba en Buenos Aires, met ongeveer 2700 inwoners. Mijn gastgezin bestaat uit vader, moeder, een broertje van 14 en een broer van 17. Verder hebben ze nog 2 oudere zoons die uit huis studeren. Het lijkt me een heel gezellig gezin! Wel even wennen om ineens broertjes te hebben, omdat ik nu alleen een zusje heb. In het begin was ik een beetje teleurgesteld over het dorp, omdat mijn voorkeur uitging naar een stad. Nu ben ik meer aan het idee gewend, en denk ik dat het ook in een klein dorp een super leuk jaar wordt!
De school waar ik naartoe ga is in Santa Eufémia zelf, en ik kan er lopend naartoe. Het is de enige middelbare school in Santa-Eufémia. Dat lijkt me wel gezellig, want dat betekent waarschijnlijk dat de meeste mensen van mijn leeftijd uit het dorp bij mij op school zitten. Mijn gastbroertjes zitten ook op die school. Dat is leuk, want dan ken ik meteen wat mensen!

Mijn droom om naar het buitenland te gaan was er al heel lang. Het leek me heel interessant om mee te maken hoe mensen in een ander land leven. Ik wilde graag weten hoe het is om in een andere cultuur te leven, hoe het dagelijks leven verschilt van dat in Nederland en een andere taal leren spreken.

In de 3^e was er bij mij op school een voorlichting van AFS over interculturele uitwisselingen. Daar ben ik naartoe geweest, en was meteen heel enthousiast. Het liefst wilde ik het volgende jaar al gaan! Mijn ouders vonden me nog iets te jong, en ze wilden liever dat ik eerst mijn havodiploma zou halen. In de 5^e moest ik dan beslissen wat ik wilde gaan doen na de havo. Mijn droom om naar het buitenland te gaan was er nog steeds. Ik had behoefte aan iets totaal anders, en ik wilde een vreemde taal goed leren spreken. Voor mij was de keuze dus snel gemaakt. Ik had mijn ouders overgehaald dat dit was wat ik echt wilde. Ik had weer contact opgenomen met AFS, en toen kwam het moment dat ik een land moest kiezen. Mijn voorkeur ging direct al uit naar Latijns Amerika. De cultuur sprak me heel erg aan. De mensen zijn heel warm en open, houden van gezelligheid, dansen, muziek en familie en vrienden zijn heel belangrijk in hun leven. Ook spreken ze natuurlijk Spaans, wat ik heel graag wil leren. Argentinië leek ons het meest veilige, en ook een heel mooi land. Het werd dus Argentinië!

Nadat ik mij had aangemeld, begonnen de voorbereidingen. Ik moest een dossier maken, waaronder een brief schrijven over mezelf aan mijn gastgezin en ik moest foto’s van mezelf insturen. Ook mijn ouders moesten een brief schrijven over mij.
Mijn eerste activiteit met AFS Oost-Nederland was naar de schaatsbaan. Daar ontmoette ik de studenten die uit het buitenland in Nederland waren en de eerste mensen die zich al hadden aangemeld om ook op uitwisseling te gaan.
In februari was de eerste kennismakingsdag met de mensen die zich al hadden aangemeld. We deden spelletjes en kregen workshops ter voorbereiding op onze uitwisseling.
Verder hebben we met AFS Oost-Nederland een scavenger hunt gedaan met de uitwisselingsstudenten. Dat was heel erg gezellig!
In juni hadden we het oriëntatiekamp, die een weekend duurde. Met dit kamp werden alle Nederlandse studenten die met AFS op uitwisseling gaan voorbereid op een jaar in het buitenland. We hebben veel spelletjes en workshops gedaan. De meeste hadden te maken met het leren in een andere cultuur leven, je aanpassen aan vreemde situaties, problemen oplossen en contact hebben met Nederland. Ik heb er veel van geleerd, en het was super leuk met iedereen!

Inmiddels heb ik al wat contact met mijn gastmoeder. Ze is heel open en vriendelijk. Ze hebben me ook gevraagd of ik met hen meega voor een week naar Mendoza, twee dagen na mijn dag van aankomst al! In Argentinië is het traditie om met de mensen die in het laatste schooljaar zitten een reisje te maken naar een stad. Mijn gastbroer zit in dat jaar, en mijn gastouders organiseren de reis. Het lijkt me echt super gaaf om mee te maken! Wel heel spannend natuurlijk. Het is met een groep van 45 mensen en iedereen kent elkaar en ik spreek nog nauwelijks Spaans! Natuurlijk ga ik mee, want het is een goed begin om vrienden te maken en ze te leren kennen.

De dag van vertrek begint nu echt dichtbij te komen, en het wordt nu toch wel spannend. Mijn gastmoeder zei dat het voor hen ook heel eng is om mij persoonlijk te ontmoeten. Het lijkt me een grote uitdaging om zo lang in een ander gezin te wonen en in een land waar ik niemand ken en ik de taal niet spreek. Ik vind het heel spannend, maar ik sta (bijna) overal open voor. Ik hoop dat ik er heel zelfstandig van wordt, heel veel leuke mensen ontmoet en natuurlijk vloeiend Spaans spreek als ik terugkom!!

Voordat ik weg kan moet ik nog heel veel regelen, zoals mijn visum, die ik bij de ambassade van Argentinië in den Haag moet ophalen, en alles wat ik mee moet nemen. Volgende week houd ik mijn afscheidsfeestje voor mijn vriendinnen. En dan kan mijn grote avontuur echt beginnen!!!!!!

Groetjes,

Laura